محه‌مه‌د حەلبوسی دوای ئه‌وه‌ی له‌لایه‌ن دادگای فیدڕاڵییه‌وه له سه‌رۆكی په‌رله‌مانی عێراق دورخرایه‌وه، رایگه‌یاند، کەسانێک هەن هەوڵی تێکدانی سەقامگیری وڵات و پارچەپارچەکردنی پێکهاتە سیاسییەکان دەدەن، ده‌شڵێت، “بڕیاڕی دادگای فیدڕاڵی جێگەی سەرسوڕمانە و بەمجۆرە بڕیارانە رێز لە دەستور ناگرێت”.
محه‌مه‌د حەلبوسی له‌میانی وتارێكدا رایگه‌یاند، “زیاتر لە پێنج ساڵە وەک سەرۆکی ئەنجومەنی نوێنەران کار دەکەم، هەر لە یەکەم ساتی چونە ناو پەرلەمانەوە، حەزم دەکرد چارەسەری ئەو کێشانە بکەم کە له وڵاتدا هه‌یه، لەوانەش کێشەی تائیفی، نەتەوەیی، ئەمنی، تیرۆریستی و خزمەتگوزاری و هەمومان هەوڵماندا شتەکان راست بکەینەوە”.
ئاماژه‌ی به‌وه‌شكرد، “بڕیارەکەی دادگای فیدڕاڵی سەیر و سەمەرەیە، دوای ئەوەی بەتەواوی پێداچونەوەی بۆ دەکرێت، وردەکارییەکانی ڕون دەبێتەوە”.
حەلبوسی باسی له‌وه‌شكرد، “ئۆپۆزیسیۆنی سیاسی بەشێوە جۆراوجۆرەکانی بوەهۆی روخانی یەک لەسەر سێی عێراق، بەڵام ئێمە کارمان کرد و هەڵگری دروشمەکە بوین، لە ڕاستگۆیی و بە هاوکاری پارێزگاکان، دەوڵەت پێگەی خۆی وەرگرتەوە”.
ئه‌وه‌شی خسته‌ڕو، “ئێمە سەرمان سوڕماوە لە دەرکردنی ئەو جۆرە بڕیارانە، نازانین ئەمجۆرە بڕیارانەی دادگای فیدڕاڵی لەکوێوە ئاڕاستە دەکرێن، رێوشوێنی یاسایی بۆ پاراستنی مافە دەستورییەکان دەگرینەبەر”.
محه‌مه‌د حەلبوسی ده‌ڵێت، “من به‌ڵێنه‌كانم لەبەردەم خودا و لەبەردەم خەڵکدا جێبەجێ کرد و جیاوازیم لە نێوان سوننە و شیعە و سونەدا نەکرد و حەزم دەکرد لەگەڵ نوێنەرەکاندا بوەستم لە بەرپرسیارێتیەکانیاندا”.